szukając uspokojenia w jej toni.

- II właśnie to jest w nich ujmujące. W moim życiu
Gdyby Federico nie był księciem, gdyby nie znajdowali
- No bo tak było! - błysnął uśmiechem
mi wyboru. Nie potrafiłeś zaufać.
dech. O co mu chodziło? Wiedziała, że jest od niego dużo
się, dlaczego wróciłeś dopiero dwa lata po
– Szkoda, że nie zostawiłam cię komarom na pożarcie.
– Jeśli przestanę za nim tęsknić...
ją na ręce i zaniósł na łóżko. - Na czym to ja skończyłem?
policję. – Skrzywił się, z trudem chwytając oddech. – Gdzie jest
– Dość tego – mruknęła i zabrała się do roboty.
ją głos.
mahoniowym biurkiem. Gdy wczesnym wieczorem,
– J.T. miał rację – stwierdził Sebastian. – W tej chwili nie należy

Powiedziałam, że chcę zacząć realizować marzenia
– Miałaś rację. Tu się dzieje coś niedobrego. Powinnaś zadzwonić
- Tak.
Szedł cicho, ale nie starał się zachowywać zupełnie bezszelestnie.
– Moja matka nigdy nas nie uderzyła ani nie groziła pistoletem!
głowę na ramionach i wpatrzył się w wodę omywającą kamienie.
Thomas zginął przez niego. Ktoś pewnie uznał, że
- Mogę na niego zaczekać?
Wolał udawać, że między nimi nic nie ma, ale to bez sensu.
Pia zawahała się, ale usiadła w fotelu. Nadal nie widziała
przez okno. – Uśmiechnął się smutno.
znajomymi, wskazywał, że to uwodziciel. Ale przecież
długie lata, podczas których zrobili razem tak wiele dobrego dla
kieliszek.
Z uśmiechem przyjęła od niego podarunek.